Jak odnowić stare drzwi? Kompletny poradnik 2025

Czy zastanawiałeś się kiedyś, jak nadać drugie życie elementom, które od lat są świadkami historii Twojego domu? Stare drzwi, niegdyś pełne blasku, często stają się nieatrakcyjne, szare i zapomniane. Na szczęście, wcale nie musimy ich wymieniać! Cały sekret tkwi w procesie renowacji, który jest niezwykle satysfakcjonujący i dostępny dla każdego. Odpowiadając na pytanie "Jak odnowić stare drzwi", zyskujemy klucz do odzyskania ich dawnego uroku: oczyszczenie, szlifowanie, malowanie.

Pamiętam, jak kiedyś moja babcia opowiadała o swoich drzwiach wejściowych. Miały ponad pięćdziesiąt lat, były obdrapane, zniszczone, ale pełne charakteru i wspomnień. Wszyscy namawiali ją do wymiany, ale ona uparła się, że da im drugie życie. "Kochanie", mówiła, "wystarczą chęci i odrobina cierpliwości. Te drzwi widziały więcej niż niejeden człowiek!". I miała rację. Efekt był oszałamiający – zniszczone drewno zamieniło się w piękną, odświeżoną wizytówkę domu. To był moment, w którym zrozumiałem, że odnawianie to nie tylko estetyka, ale i szacunek dla historii oraz materiałów.

Kiedy spojrzymy na dane dotyczące efektywności renowacji drzwi w porównaniu do zakupu nowych, rysuje się interesujący obraz. Oszczędności są zauważalne, a dodatkowo dochodzi aspekt ekologiczny i możliwość personalizacji. Przykładowo, koszt zakupu i montażu nowych, solidnych drzwi drewnianych to często wydatek rzędu kilku tysięcy złotych, a nawet więcej.

Analizując powyższe dane, widać wyraźnie, że renowacja drzwi to nie tylko opłacalna alternatywa, ale także gest w kierunku zrównoważonego rozwoju. To jak danie staremu przyjacielowi nowego, eleganckiego ubrania – zamiast wyrzucać go na śmietnik historii. Niewielki nakład finansowy i odrobina poświęcenia czasu pozwala tchnąć w drzwi nowe życie, odzyskując ich estetykę i funkcjonalność na długie lata. Wyobraź sobie radość z transformacji, kiedy z matowego, zniszczonego drewna wyłania się lśniąca, nowa powierzchnia.

Często zapominamy, że drzwi to nie tylko bariera czy wejście, ale integralna część naszej przestrzeni, element dekoracyjny, który może całkowicie odmienić charakter pomieszczenia. Renowacja daje możliwość pełnej personalizacji – możemy wybrać kolor, wykończenie, a nawet dodać nowe detale, które podkreślą unikalny styl naszego domu. Nie ma co się bać wyzwania – satysfakcja z efektu końcowego jest warta każdego wysiłku.

Przygotowanie drzwi do renowacji: oczyszczanie i usuwanie starych powłok

Początkiem każdej udanej renowacji drzwi jest skrupulatne przygotowanie podłoża. To etap, którego nie wolno lekceważyć, ponieważ od niego zależy trwałość i estetyka końcowego efektu. Właśnie tutaj objawia się profesjonalizm – brak pośpiechu i staranność to podstawa.

Zanim zaczniemy cokolwiek robić, musimy zdać sobie sprawę z tego, z czym tak naprawdę mamy do czynienia. Czy drzwi są drewniane, fornirowane, metalowe? Od tego zależy wybór odpowiednich narzędzi i metod pracy. Rzuć okiem na swoje drzwi, dotknij ich, zobacz, czy lakier schodzi płatami, czy tylko zmatowiał. To twoja pierwsza diagnostyka.

Pierwszym krokiem jest demontaż wszystkich elementów, które mogą przeszkadzać w pracy: klamek, zawiasów, szyldów. Jeśli nie możemy ich zdjąć, precyzyjnie je oklejamy taśmą malarską, tak aby zabezpieczyć je przed uszkodzeniem i zabrudzeniem. Pamiętaj, aby wszystko dokumentować, nawet zrób sobie zdjęcie, jak wyglądają i które części należą do siebie. Taki "mapa drogowa" okaże się bezcenna przy montażu. Jak to się mówi: „lepiej dmuchać na zimne”.

Następnie przystępujemy do oczyszczania drzwi z brudu, kurzu i tłuszczu. Używamy do tego ciepłej wody z delikatnym detergentem, np. płynem do naczyń. Dokładnie myjemy całą powierzchnię, zwłaszcza wszelkie zakamarki i zdobienia. Możemy użyć szczotki o miękkim włosiu do trudno dostępnych miejsc. Po umyciu, drzwi muszą zostać dokładnie osuszone. Wilgoć to wróg numer jeden w renowacji, prowadząca do pęcherzy i nieestetycznych wykończeń. Zwilżone drewno reaguje jak gąbka, po wyschnięciu kurczy się i potrafi popękać. Podkreślam: suche, suche, suche. Upewnij się, że cała powierzchnia jest gotowa.

Teraz przechodzimy do najważniejszej części – usuwania starych powłok. W zależności od rodzaju powłoki i jej stanu, możemy zastosować kilka metod. Jeśli farba lub lakier jest w złym stanie, łuszczy się i odchodzi płatami, najefektywniejsze będzie mechaniczne usuwanie za pomocą szlifierki oscylacyjnej lub papieru ściernego o grubym ziarnie (np. P60-P80). Szlifierka to jak chirurgiczne narzędzie dla starych drzwi – usuwa to, co chore, by odsłonić zdrowe tkanki. Podczas pracy, pamiętaj o masce i okularach ochronnych. Pył ze starych powłok może być bardzo szkodliwy dla dróg oddechowych. Poza tym, nikt nie lubi wdechu lakieru.

Jeśli powłoka jest w miarę jednolita, ale matowa i zużyta, wystarczy jej zmatowienie papierem ściernym o drobniejszym ziarnie (np. P120-P180). Pozwoli to na lepszą przyczepność nowych warstw. W przypadku forniru należy być bardzo ostrożnym – zbyt agresywne szlifowanie może doprowadzić do przetarcia cienkiej warstwy okleiny. Fornir jest jak delikatna skóra, traktuj go z szacunkiem.

Alternatywnie, możemy zastosować preparaty chemiczne do usuwania farb i lakierów, tak zwane zmywacze. Są one szczególnie przydatne w przypadku grubych, wielowarstwowych powłok, lub w trudno dostępnych miejscach, gdzie szlifierka nie dotrze (np. frezowania, ozdobne profile). Zmywacz nanosi się pędzlem, czeka się, aż powłoka zmięknie i zacznie się marszczyć, a następnie usuwa szpachelką lub skrobakiem. To metoda dla tych, którzy lubią precyzję, ale pamiętaj o odpowiedniej wentylacji i rękawicach ochronnych, bo chemia bywa agresywna.

Po usunięciu wszystkich starych powłok, drzwi muszą być dokładnie odpylone. Możemy to zrobić odkurzaczem, a następnie przetrzeć wilgotną ściereczką. To jest ten moment, kiedy drzwi są nagie i gotowe na nowy początek. Wszelkie ubytki, rysy czy dziury należy uzupełnić masą szpachlową do drewna, a po jej wyschnięciu zeszlifować na gładko. Ubytki to nic innego jak blizny na historii drzwi, które teraz zamieniają się w perfekcyjną powierzchnię.

Warto również zwrócić uwagę na stan drewna. Jeśli są ślady pleśni lub sinizny, należy je usunąć za pomocą specjalnych preparatów grzybobójczych. Czasem drzwi mają ukryte wady, np. obluzowane połączenia – warto je wzmocnić klejem do drewna lub małymi wkrętami. Inwestując w solidne przygotowanie, zyskujesz pewność, że nowa powłoka będzie służyć latami.

Techniki szlifowania i przygotowania powierzchni do malowania

Szlifowanie to prawdziwe serce procesu renowacji drzwi. To tutaj dzieje się magia, która zmienia chropowatą, nierówną powierzchnię w idealne płótno dla nowej powłoki. Brak dokładności na tym etapie zemści się z nawiązką – każda nierówność będzie widoczna po nałożeniu farby. "Szlifowanie to polerowanie diamentu, nie tylko dla wygładzenia, ale by wydobyć jego prawdziwy blask".

Zacznijmy od podstaw: dobór odpowiedniego papieru ściernego. Papier ścierny to nie tylko papier, to narzędzie o różnej gradacji, od bardzo grubego do bardzo drobnego. Gruboziarnisty papier (np. P60-P80) służy do agresywnego usuwania grubych warstw farby lub do wstępnego wyrównywania mocno uszkodzonych powierzchni. To twoja tarcza bojowa. Średnioziarnisty (P100-P150) jest idealny do wygładzania powierzchni po grubym szlifowaniu oraz do matowienia starych powłok przed malowaniem. Drobnoziarnisty (P180-P240) stosuje się do ostatecznego wygładzania, usuwania wszelkich rysek i przygotowania podłoża pod podkład lub lakier. Zapewni on gładkość aksamitną w dotyku. Wyższe gradacje (P320 i więcej) są używane do szlifowania międzywarstwowego lakierów.

Do szlifowania dużych, płaskich powierzchni najwygodniej użyć szlifierki oscylacyjnej lub mimośrodowej. Szlifierka oscylacyjna to narzędzie uniwersalne, idealne do ogólnych prac. Mimośrodowa z kolei porusza się po elipsie, co zapobiega powstawaniu kolistych rys, które bywają utrapieniem. Działa ona niczym magiczny pędzel, równomiernie docierając do każdego punktu powierzchni.

Szlifowanie powinno odbywać się ruchami równomiernymi, z umiarkowanym naciskiem. Nie przyciskaj zbyt mocno, bo stworzysz wgłębienia. Ruchy powinny być zawsze zgodne z kierunkiem słojów drewna. Szlifowanie w poprzek słojów, niczym wędrowanie pod wiatr, pozostawi brzydkie, trudne do usunięcia rysy, widoczne szczególnie po lakierowaniu. Przy skomplikowanych profilach i frezowaniach, niezbędne będzie ręczne szlifowanie za pomocą gąbek ściernych lub papieru ściernego nawiniętego na klocki szlifierskie. Czasem ręczna precyzja bije na głowę maszynową moc.

Po zakończeniu szlifowania grubym papierem, dokładnie odpylamy powierzchnię, a następnie przechodzimy do szlifowania drobniejszym ziarnem. Ten proces powtarzamy, stopniowo zmniejszając gradację papieru, aż uzyskamy idealnie gładką powierzchnię. Pamiętaj, że każdy kolejny papier ma za zadanie usunąć rysy pozostawione przez poprzedni. To proces iteracyjny, który nagradza cierpliwość.

Nie zapominajmy o kontroli jakości! Po każdym etapie szlifowania dokładnie sprawdzamy powierzchnię pod światło. To jak detektywistyczna praca – szukamy wszelkich niedoskonałości, rys, czy pozostałości starych powłok. Wszelkie ubytki, które przeoczyłeś wcześniej, teraz wyjdą na jaw – czas na ponowne uzupełnienie szpachlą i ponowne szlifowanie.

Na sam koniec, przed przystąpieniem do malowania, powierzchnię drzwi należy dokładnie odpylić. Najlepiej zrobić to odkurzaczem z miękką szczotką, a następnie przetrzeć wilgotną, czystą szmatką lub specjalną szmatką antystatyczną (tak zwana „ściereczka klejąca”). Pamiętaj, że nawet najmniejsze drobinki kurzu mogą zrujnować idealnie gładką powłokę farby. Czystość to podstawa, tak jak przed operacją.

Po odpyleniu, jeśli drzwi są drewniane i nigdy wcześniej nie były malowane lub zostały zeszlifowane do surowego drewna, zaleca się nałożenie warstwy podkładu. Podkład wyrównuje chłonność drewna, zwiększa przyczepność farby i zapobiega przebijaniu się tanin z drewna, które mogą zmieniać kolor farby. To taki "primer" dla drzwi, zapewniający solidną bazę.

Dla drzwi, które są drewniane i chłonne, szczególnie istotne jest użycie podkładu gruntującego. Taki podkład wypełnia pory drewna, stabilizując powierzchnię i minimalizując zużycie farby nawierzchniowej. Istnieją również specjalistyczne podkłady izolujące, które blokują wydzielanie żywicy z drewna, zapobiegając powstawaniu żółtych plam na jasnych farbach.

Cały proces szlifowania, choć żmudny, jest fundamentem, na którym zbudujemy piękno i trwałość odnowionych drzwi. Pośpiech jest tutaj złym doradcą, a dokładność opłaca się w długoterminowej perspektywie. Potraktuj to jako rytuał – każdy ruch jest krokiem ku perfekcji.

Wybór odpowiednich farb i lakierów do malowania drzwi

Wybór odpowiednich farb i lakierów to kluczowy moment w procesie renowacji drzwi. To właśnie tutaj, w świecie chemii i koloru, dokonujemy wyboru, który zdefiniuje estetykę, trwałość i odporność naszej odnowionej powierzchni. Na rynku dostępnych jest mnóstwo produktów, a każdy z nich ma swoje specyficzne właściwości, które należy wziąć pod uwagę.

Przede wszystkim, zastanów się, jakie warunki będą panować w miejscu, gdzie drzwi są użytkowane. Czy to drzwi wewnętrzne, narażone na okazjonalne przetarcia, czy zewnętrzne, które muszą wytrzymać słońce, deszcz, mróz i upał? Inaczej maluje się drzwi do spiżarni, a inaczej frontowe drzwi do domu. Odporność na ścieranie, wilgoć, promieniowanie UV – to parametry, które powinniśmy rozważyć. "Nie kupuj farby, kupuj rozwiązanie problemu" – to moja filozofia.

Dla drzwi wewnętrznych, zazwyczaj stawiamy na estetykę i łatwość aplikacji. Popularne są farby akrylowe i alkidowe (rozpuszczalnikowe). Farby akrylowe są wodorozcieńczalne, szybko schną, są praktycznie bezzapachowe i łatwe w czyszczeniu. To wybór przyjazny dla środowiska i domowników. Mają jednak mniejszą odporność na ścieranie niż alkidowe. Akryl to taki grzeczny chłopiec, który nie narobi bałaganu.

Farby alkidowe (ftalowe) są znacznie trwalsze i odporniejsze na uszkodzenia mechaniczne oraz wilgoć, ale schną dłużej i mają intensywny zapach rozpuszczalnika. Wymagają również stosowania rozcieńczalników do mycia narzędzi. Alkid to mocny gracz, który lubi pokazać pazur. Idealne są do drzwi, które są często dotykane, myte lub narażone na większe obciążenia. Pamiętaj, aby dobrze wietrzyć pomieszczenie podczas ich aplikacji.

Jeśli mówimy o lakierach, również mamy szeroki wachlarz opcji. Lakiery poliuretanowe są niezwykle odporne na ścieranie, zarysowania i środki chemiczne. Idealnie sprawdzają się na powierzchniach narażonych na intensywne użytkowanie, takich jak blaty czy parkiety, ale równie dobrze radzą sobie na drzwiach. To wojownik wśród lakierów. Lakiery akrylowe są mniej trwałe, ale są wodne, szybkoschnące i mniej toksyczne. Lakiery bezbarwne pozwalają zachować naturalny wygląd drewna, podkreślając jego rysunek i kolor. Warto pomyśleć o satynowym lub matowym wykończeniu, które subtelnie oddaje piękno drewna.

Do drzwi zewnętrznych niezbędne są produkty o zwiększonej odporności na czynniki atmosferyczne. Tutaj dominują farby i lakiery do drewna zewnętrznego, często zawierające filtry UV, które zapobiegają blaknięciu i pękaniu powłoki pod wpływem słońca. Dodatkowo, takie produkty powinny być elastyczne, aby mogły pracować z drewnem, które pod wpływem zmian temperatury i wilgotności kurczy się i rozszerza. Zewnętrzne farby i lakiery to taka superbroń, która chroni drzwi przed brutalnością natury.

Warto zwrócić uwagę na tzw. produkty "dwufunkcyjne", czyli farby podkładowe i nawierzchniowe w jednym, co oszczędza czas i pieniądze. Zawsze sprawdzaj etykiety – producenci często umieszczają tam precyzyjne informacje o przeznaczeniu produktu, metodzie aplikacji i czasie schnięcia. Instrukcja to twój najlepszy przyjaciel, nigdy jej nie lekceważ.

Oprócz rodzaju farby, liczy się również stopień połysku. Mamy do wyboru mat, półmat (satyna) i połysk. Matowe wykończenia są eleganckie i nowoczesne, ale mogą być trudniejsze do utrzymania w czystości. Półmatowe są kompromisem – łatwe w pielęgnacji i subtelne. Połyskliwe powłoki najlepiej odbijają światło, dają efekt "glamour", ale podkreślają każdą, nawet najmniejszą niedoskonałość podłoża. To jak lustro – wszystko widać.

A co z kolorami? Tutaj mamy absolutną dowolność! Możemy wybrać klasyczną biel, elegancką szarość, a nawet zaszaleć z odważnym kolorem, który stanie się centralnym punktem wnętrza. Przed podjęciem ostatecznej decyzji, warto zakupić próbki farb i przetestować je na małej, niewidocznej powierzchni drzwi lub na kawałku drewna. Kolor w puszce często różni się od koloru nałożonego na dużą powierzchnię. "Malowanie ścian to teatr, malowanie drzwi to sztuka – ale kolor to reżyser!"

Nie zapominajmy o narzędziach! Do malowania drzwi najlepiej sprawdzą się pędzle z miękkim włosiem, które nie pozostawiają smug, oraz wałki z mikrofibry do gładkich powierzchni. Dobry wałek to klucz do równomiernego rozprowadzenia farby i uzyskania gładkiej powłoki. Do precyzyjnych prac, takich jak malowanie rzeźbień czy frezowań, niezbędny będzie mały pędzelek artystyczny. Tanie narzędzia to zazwyczaj strata pieniędzy i frustracja.

Na koniec, zawsze pamiętaj o czasie schnięcia między warstwami. Przestrzegaj zaleceń producenta. Zbyt szybkie nakładanie kolejnych warstw farby lub lakieru może prowadzić do zmarszczeń, pęcherzy i słabej przyczepności. Cierpliwość to cnota, zwłaszcza w malowaniu. "Kiedy czeka się, by malować, to jakby czas pracował na twoją korzyść."

Sposoby malowania i wykańczania drzwi dla trwałego efektu

Kiedy drzwi są już idealnie przygotowane, nadszedł czas na etap, który jest najbardziej spektakularny – malowanie. To właśnie teraz Twoja wizja nabierze kształtów, a drzwi zaczną odzyskiwać swoją dawność świetność. "Malowanie to poezja pędzla, a każdy ruch to nowy werset na płótnie twoich drzwi."

Przed przystąpieniem do malowania, upewnij się, że warunki są odpowiednie. Idealna temperatura w pomieszczeniu to około 20-25 stopni Celsjusza, a wilgotność powietrza nie powinna być zbyt wysoka. Unikaj malowania w pełnym słońcu lub w przeciągu, ponieważ farba może schnąć zbyt szybko, pozostawiając nieestetyczne smugi lub zacieki. Postaw drzwi na stabilnych koziołkach malarskich lub innym podwyższeniu, aby mieć do nich swobodny dostęp z każdej strony. To jak przygotowanie stanowiska pracy dla artysty.

Zacznij od nałożenia pierwszej, cienkiej warstwy farby lub lakieru. Pamiętaj, że zawsze lepiej nałożyć dwie lub trzy cienkie warstwy niż jedną grubą, która będzie spływać, tworzyć zacieki i długo schnąć. Cienka warstwa szybciej schnie i zapewnia lepszą przyczepność kolejnych. Pamiętaj, by malować zawsze w kierunku zgodnym z układem słojów drewna. Ruchy wałka lub pędzla powinny być długie, równomierne i overlapping. Jeśli malujesz panelowe drzwi, zacznij od frezowań i paneli, a dopiero potem przejdź do ram i pozostałych, płaskich powierzchni.

Pomiędzy każdą warstwą farby lub lakieru, zeszlifuj powierzchnię delikatnym papierem ściernym o bardzo drobnej gradacji (np. P240-P320). Ten krok jest często pomijany, ale jest absolutnie kluczowy dla uzyskania gładkiego i trwałego wykończenia. Szlifowanie międzywarstwowe usuwa wszelkie drobne grudki kurzu, włoski z pędzla i minimalne niedoskonałości, zapewniając idealną przyczepność kolejnej warstwy. Po szlifowaniu oczywiście dokładnie odpyl powierzchnię – to fundamentalne. To jest ten moment, kiedy drzwi są "szlifowane do diamentu".

W przypadku malowania natryskowego, uzyskasz najbardziej gładką i jednolitą powierzchnię, wolną od smug. Malowanie natryskowe wymaga jednak odpowiedniego sprzętu i umiejętności. Jeżeli nie masz doświadczenia, lepiej pozostań przy pędzlu i wałku. Malowanie pędzlem i wałkiem pozwala na większą kontrolę i jest bardziej wybaczające. Pędzel sprawdzi się do narożników i precyzyjnych miejsc, a wałek do dużych, płaskich powierzchni. Wałek malarski to twoje skrzydła, które pozwolą ci równo rozprowadzić farbę.

Dla drzwi wewnętrznych, zwłaszcza tych wykonanych z drewna, po nałożeniu farby bazowej (np. w wybranym kolorze) warto zabezpieczyć powierzchnię lakierem bezbarwnym, zwłaszcza jeśli chcemy zwiększyć ich odporność na ścieranie i uszkodzenia mechaniczne. Lakier zapewni dodatkową warstwę ochronną, która znacząco wydłuży żywotność powłoki. Lakier to taki niewidzialny płaszcz superbohatera dla twoich drzwi.

Zawsze przestrzegaj czasów schnięcia podanych przez producenta farby lub lakieru. Ich niedotrzymanie może prowadzić do wad powłoki, takich jak pomarszczenie, pękanie czy słaba odporność na ścieranie. Cierpliwość jest warta zachodu – pośpiech w malowaniu to jak szybkie budowanie domu, które później się zawali. Zawsze po zakończeniu malowania sprawdź, czy nie ma niedociągnięć. Dopiero kiedy jesteś pewny idealnego stanu, możesz zamontować klamki i inne elementy. Niech twoje odnowione drzwi zabłysną nowym życiem!

Na koniec, kiedy powłoka jest już całkowicie sucha i utwardzona (co może potrwać od kilku dni do nawet kilku tygodni, w zależności od rodzaju farby/lakieru), możesz zamontować wszystkie wcześniej zdemontowane elementy: klamki, zawiasy, zamki. Czasem warto zainwestować w nowe akcesoria – świeże, błyszczące okucia mogą dopełnić metamorfozę drzwi. To jak zakładanie biżuterii na elegancką kreację – dopełnia całości i nadaje charakteru.

Warto zauważyć, że prawidłowe przechowywanie niewykorzystanej farby również wpływa na przyszłą trwałość odnawianych powierzchni. Hermetyczne zamknięcie pojemnika z farbą oraz przechowywanie jej w odpowiedniej temperaturze (zwykle pokojowej, z dala od mrozu i upału) zapewni jej przydatność na dłużej.

Najczęściej zadawane pytania o odnawianie drzwi

Pytanie: Czy warto odnawiać bardzo stare, zniszczone drzwi, czy lepiej kupić nowe?

Odpowiedź: W większości przypadków renowacja starych drzwi jest znacznie bardziej opłacalna i ekologiczna niż zakup nowych. Stare drzwi często wykonane są z litego, wysokiej jakości drewna, które po odnowieniu posłuży przez kolejne dziesięciolecia. Kupno nowych drzwi o podobnej jakości bywa bardzo drogie. To jak ratowanie antyku, który ma duszę i historię.

Pytanie: Jakie są najważniejsze etapy odnowienia drzwi?

Odpowiedź: Najważniejsze etapy to oczyszczenie drzwi i usunięcie starych powłok, precyzyjne szlifowanie i przygotowanie powierzchni, a następnie właściwe malowanie i wykańczanie, z uwzględnieniem podkładów i odpowiednich warunków schnięcia. Każdy z tych kroków jest kluczowy dla osiągnięcia trwałego i estetycznego efektu.

Pytanie: Jak długo trwa proces renowacji drzwi?

Odpowiedź: Czas trwania renowacji zależy od stopnia zniszczenia drzwi, wybranej metody usuwania powłok oraz liczby warstw farby/lakieru i czasów ich schnięcia. Zazwyczaj jest to od 1 do 3 dni pracy, nie licząc czasów schnięcia między warstwami, które mogą wydłużyć proces do kilku dni. Praca ta wymaga cierpliwości i dokładności.

Pytanie: Czy potrzebuję specjalistycznych narzędzi do odnawiania drzwi?

Odpowiedź: Podstawowe narzędzia to papier ścierny (o różnej gradacji), szpachelki, pędzle i wałki. Do bardziej efektywnego usuwania powłok i szlifowania dużych powierzchni przydadzą się szlifierka oscylacyjna lub opalarka. Warto również mieć maskę ochronną, rękawice i okulary. Im lepsze narzędzia, tym przyjemniejsza praca i lepszy efekt.

Pytanie: Czym różnią się farby alkidowe od akrylowych i które wybrać?

Odpowiedź: Farby akrylowe są wodorozcieńczalne, szybciej schną, są praktycznie bezzapachowe i łatwe w czyszczeniu, ale mniej odporne na ścieranie. Farby alkidowe (rozpuszczalnikowe) są trwalsze i odporniejsze na uszkodzenia mechaniczne i wilgoć, ale dłużej schną i mają intensywny zapach. Do drzwi wewnętrznych z umiarkowanym ruchem często wystarczą akryle, do intensywniej użytkowanych lub zewnętrznych drzwi zaleca się alkidy.